حمایت از اختراعات زیست‌فناوری در سال 1980 در امریکا، آغاز ارتباط علم و ثروت در این حوزه بود و موجب شد در مدت کوتاهی شرکت‌های بزرگ تأسیس و سرمایه‌های خصوصی هنگفت جذب شوند. در برابر، برخی کشورهای اروپایی که به دلیل رواج ملاحظات بازدارنده و زیست‌فناوری هراسی گسترده، از حمایت لازم خودداری کردند، به طور محسوسی در این عرصه عقب ماندند. تحقیق و توسعه زیست‌فناوری، با هزینه‌های هنگفت همراه است و سرمایه‌گذاران و پژوهشگران زیست‌فناوری به‌شدت به حمایتی که بتواند هزینه‌ها را جبران کند وابسته‌اند. بهترین راه شناخته‌شده برای نیل به این هدف، نظام حق ‌اختراع است که بر تجاری‌سازی مطمئن تأکید دارد. هم‌اکنون بر اثر ضعف سیاست‌گذاری و اقدام در بخش‌های دولتی و خصوصی، مشکلات بزرگی بر سر راه حمایت‌های حقوقی از این حوزه در کشور وجود دارد. کتاب حاضر تلاش می‌کند ضمن بررسی انتقادی و مستدل جنبه‌های حقوقی حمایت از نوآوری‌های زیست‌فناوری در ایران، با نظر به آخرین منابع و دستاوردهای حقوقی، به خلأها و موارد ابهام در نظام حمایتی فعلی بپردازد.